یکی از اشتباهات رایجی که درباره دندان شیری کودکان وجود دارد این است که اگر پوسیدگی در آنها مشاهده کردید، نیازی به پر کردن آنها نیست زیرا این دندان‌ها دائمی نیستند. اگر پوسیدگی دندان با پر کردن ترمیم نشود و بدون اقدام به درمان همچنان به پیشرفت خود ادامه دهد، ساختار آناتومیکی دندان‌های شیری به سرعت از هم می‌پاشد و منجر به بروز مشکلاتی دیگر می‌شود.
مینای دندان شیری بسیار نازک‌تر از مینای دندان‌های دائم می‌باشد، بنابراین پوسیدگی خیلی سریع‌تر به عصب دندان می‌رسد. بخاطر داشته باشید که آخرین دندان‌های شیری در کودکان تقریبا در سن 12سالگی می‌افتد و در نتیجه عدم درمان پوسیدگی دندان شیری می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
اگر کودک دچار دندان درد شده است، ممکن است دچار پوسیدگی دندان شده باشد و باید او را به دندانپزشک برد تا پوسیدگی برطرف شود و جای آن را با مواد پرکننده دندان ترمیم کرد. درمان سریع ممکن است به حفظ دندان و جلوگیری از درمان آن با روکش دندان کمک خواهد کرد.
متخصصین ما از دندان‌های کودک شما در برابر مشکلات پیچیده و دشواری که نیاز به درمان‌های پیچیده‌تری خواهند داشت محافظت می‌کنند.
آیا دندان‌های شیری به پر کردن نیاز دارند؟
چند دلیل برای لزوم درمان پوسیدگی دندان شیری کودکتان وجود دارند، این دلایل عبارتند از :
- پر کردن دندان کودکان از گسترش عفونت جلوگیری می‌کند.
- لبخند و حالت دندان‌های کودکتان بر اعتماد بنفس او تاثیرگذار است.
- دنداهای شیری الگویی برای رویش دندان‌های دائمی هستند. در صورت افتادن یا کشیدن آنها بخاطر پوسیدگی، دندان‌های دائمی ممکن است در جای نامناسبی رشد کنند.
- دندان‌های شیری با آسان کردن کار جویدن، در تغذیه مناسب کودک نقش دارند.
- دندان‌های شیری به کودک کمک می‌کنند تا بهتر صحبت کند.
- دندان‌های شیری پوسیده می‌توانند بر رشد دندان‌های دائمی تاثیر گذار باشند.
- عدم درمان پوسیدگی دندان‌ها می‌تواند منجر به دندان درد شدید کودکان و شاید ایجاد آبسه دندان گردد.
انواع مواد پرکننده دندان
در اکثر مواقع انواع مختلفی از مواد پرکننده دندان موجود می‌باشند که در مطب دندانپزشکی کودکان انجام می‌گیرند.
مواد آمالگام
قدیمی‌ترین و مطمئن‌ترین نوع مواد پرکننده دندان نوع آمالگام است که از فلزات مختلفی از جمله نقره، مس، زینک و جیوه ساخته می‌شود. هیچ مطالعه‌ای هنوز ثابت نکرده است که مواد آمالگام منجر به عوارضی روی سلامتی افراد بدون آلرژی به جیوه نمی‌شود.
- مزایا: آمالگام ماده‌ای بسیار قوی و بادوام است، این مشخصه این نوع را به گزینه‌ای بسیار مناسب برای ترمیم دندان‌های آسیابی که فشار بیشتری را متحمل می‌شوند. این نوع ماده پر کننده دندان کم هزینه‌تر است، و حداقل تا 10سال دوام دارند. همچنین زمان ترمیم دندان با این ماده کوتاه‌تر از انواع دیگر است، به این معنا که فرآیند درمان معمولا در یک جلسه تکمیل می‌شود.
- معایب: آمالگام رنگ متالیک دارد و می‌تواند در طول زمان فرسوده و کدر شود، و ممکن است محل اتصال دندان به مواد پرکننده دندان تغییر رنگ دهد. همچنین از آنجاییکه مواد آمالگام به دندان چسبیده نمی‌شوند، ساختار دندان باید برداشته شود تا حفره لازم برای نگه داشتن مواد پرکننده دندان ایجاد شود.
مواد پرکننده سفید
این دسته از مواد شامل رزین‌های کامپوزیتی، یونومرهای شیشه‌ای و نوع ترکیبی بنام یونومرهای شیشه‌ای مخلوط با رزین می‌باشد.
- مزایا: مشخصه ظاهری مواد سفید کننده دندان، این نوع را غیرقابل تشخیص می‌سازد. از آنجاییکه این مواد به دندان چسبیده یا باندینگ می‌شوند کمک می‌کنند تا از پوسیدگی دندان در آینده جلوگیری شود. همچنین، بخش کمتری از دندان برداشته می‌شود زیرا باندینگ مواد پرکننده را در جای خود بخوبی نگه می‌دارد بدون آنکه نیازی به ایجاد حفره باشد.
- معایب: روش ترمیم دندان با مواد پر کننده سفید و همرنگ دندان پیچیده‌تر می‌باشد، به این معنا که کودک شما باید وقت بیشتری را روی یونیت دندان سپری کند تا درمان کامل شود. هزینه این روش نیز بالاتر است، و دوام و ماندگاری مواد سفید و همرنگ دندان به اندازه مواد آمالگام طولانی نمی‌باشد.
مواد پرکننده مسکن یا سدیتیو
از این مواد برای کاهش درد ناشی از آسیب و التهاب پالپ مرکزی دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک مواد پرکننده مسکن احتمال نشت بزاق یا باکتری‌ها به درون دندان و آسیب دیدن پالپ را در آینده کاهش می‌دهد. انواع رایج این مواد شامل زینک اکسید و اوگنول می‌باشند که هردوی این مواد زیر حاوی روغن زنجبیل هستند.
برخلاف مواد پرکننده معمولی دندان، مواد تسکین دهنده دندان به حفر دندان نیازی ندارند. این مواد مستقیما روی دندان بکار برده می‌شوند. این روش راهی بسیار مناسب برای کودکانی است که با بی‌حرکت نشستن روی صندلی دندانپزشکی برای مدت طولانی مشکل دارند. یونومرهای رزینی یا شیشه‌ای ممکن است در ترکیب با مواد پرکننده تسکینی دندان برای جایگزین کردن بخش‌های پوسیده دندان مورد استفاده قرار بگیرند.
مواد پرکننده ی تسکینی (سدیتیو) دندان تنها زمانی استفاده می‌شوند که دندان کودک از طریق پوسیدگی یا ضربه آسیب دیده باشد و به مسکن فوری برای درد دندان نیاز باشد. این مواد برای چندین ماه یا حتی چندین سال در جای خود باقی خواهند ماند، به شرطی که کودک بهداشت دهان و دندان را رعایت کند. ویزیت‌های منظم دندانپزشکی نیز ممکن است نیاز باشد تا این اطمینان حاصل شود که مواد پرکننده دندان کار خود را بخوبی انجام می‌دهند.
فرایند پر کردن دندان شیری
- آماده کردن کودک: پیش از انجام روش پر کردن دندان، کودکان را آماده می‌کنند تا در یونیت دندانپزشکی احساس راحتی کنند. ممکن است گاز نیتروژن برای آنها استفاده شود، که این کار به سن و میزان استرس کودک بستگی دارد. گاز نیتروژن صددرصد ایمنی برای کودک دارد. این روش، شکل خفیفی از بیهوشی یا سدیشن است که به آنها کمک می‌کند تا ترسی نداشته باشند و در طول درمان راحت باشند. با روش گاز نیتروژن، کودک احساس راحتی دارد اما هوشیار است.
- معاینه دندانپزشکی: در طی معاینه دندانپزشکی، متخصص دندانپزشک ممکن است پوسیدگی‌ها را مشخص کند. عکس‌برداری دندان می‌تواند به مشخص ساختن نواحی پوسیده کمک کند.
- بی حسی: متخصص دندانپزشک از بیحسی موضعی برای بی حس کردن دندانی که قرار است ترمیم کند، استفاده خواهد کرد. ماده بیحسی از طریق یک آمپول به دندان وارد می‌شود، بنابراین دندانپزشک یک ژل بی حس کننده را روی لثه‌ها می‌زند تا هنگام وارد کردن آمپول دردی احساس نشود.
- برداشت پوسیدگی دندان: هرگاه دندان بی حس شد، دندانپزشک پوسیدگی دندان کودکتان را با یک ابزار تراش یا حفر کننده برمی‌دارد. دستیار دندانپزشک بوسیله یک ابزار مکشی آب و هر گونه چرک و آلودگی را خارج می‌کند تا دندان در طول مدت ترمیم تمیز و خشک بماند، و از این‌رو کودکتان احساس راحتی خواهد کرد.
- پرکردن: هرگاه پوسیدگی برداشته شد، دندانپزشک حفره باقی مانده را با یک ماده پرکننده‌ای مثل آمالگام (نقره‌ای) یا کامپوزیت (همرنگ دندان) پر می‌کند. بعد از قرارگیری ماده پرکننده، دندانپزشک از کودک می‌خواهد تا دندان‌ها را روی هم قرار دهد تا مطمئن شود که همه چیزی به خوبی انجام گرفته است.
پس از یک شستشوی سریع، مراحل ترمیم کامل می شود. تکمیل این مراحل معمولا بیش از نیم ساعت طول نمی‌کشد.
مراقبت‌های بعد از درمان
بعد از آنکه دندان کودک شما پر شد، ممکن است کمی احساس ناراحتی کند. این ناراحتی احتمالا ناشی از تحریک شدن پالپ دندان یا یک بافت لثه‌ای واقع در نزدیکی دندان می‌باشد. برای اکثر کودکان، این درد و ناراحتی باید در طی یک یا دو روز کاهش یابد. این درد را می‌توان با مصرف ایبوپروفن تسکین داد. اگر درد بعد از چند روز کاهش نیابد توصیه می‌شود که با دندانپزشکی که کار ترمیم دندان شیری را انجام داده است تماس بگیرید.
همچنین بخاطرو بیحسی موضعی که در حین انجام روش استفاده شد، دندان کودک و ناحیه اطراف آن برای چندین ساعت بعد از درمان بی حس خواهد بود. این امر ممکن است مشکلاتی را بوجود آورد، اگر کودک با آن قسمت بی حس شده نوشیدنی یا غذایی را بمکد، گاز بزند یا بجود متعاقبا دچار آسیب می‌شود.
باید مراقب کودک باشید تا وقتی که بیحسی کاملا از بین نرفته است، از گاز زدن و جویدن با ناحیه بی‌حس شده خودداری کند. برای جلوگیری از آسیب بیشتر در حین بیحسی، به کودکتان تنها غذاهای نرم بدهید تا از گاز زدن ناگهانی لپ و لبها جلوگیری شود. هرگاه که بی حسی برطرف شود کودک می‌تواند غذاهای عادی مصرف کند.