بریج یا پل دندانی یک درمان رایج، مقرون به صرفه، امتحان شده و مطمئن و درمانی کم خطر برای دندان‌های از دست رفته است. بریج دندانی به این دلیل اینگونه نامیده می‌شود که به معنای واقعی کلمه در فاصله‌ای که دندان‌ها از دست رفته‌اند پل می‌سازد. بریج معمولی شامل یک یا چند دندان مصنوعی است که با نام پونتیک شناخته می‌شوند، که توسط دو روکش دندان یا ابانتمنت‌ها در محل قرار می‌گیرند. دندان‌های از دست رفته می‌توانند مشکلات زیبایی، عملکردی و مشکلات سلامتی برای بیماران ایجاد کنند. با جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته، بریج‌ها مزایای قابل توجهی برای سلامت کامل دندان‌های بیمار ارائه می‌دهند.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#f0a26a”]
دندان‌های از دست رفته می‌توانند یکی از چشمگیرترین ویژگی‌های ظاهر بیمار باشند. بریج‌های دندانی می‌توانند فاصله‌های دندانی را در لبخند فرد پر کنند و به طور چشمگیری ظاهر کلی آنها را بهبود می‌دهند. با جایگزین کردن این دندان‌های از دست رفته، بریج همچنین می‌تواند به چند سال جوان‌تر شدن ظاهر فرد نیز کمک کند. متخصصین ما در [shortcode-variables slug=”name”] پس از ارزیابی و بررسی شرایط شما برای بریج دندان، درمان مناسب برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته‌تان را به شما توصیه می‌کنند. برای اطلاعات بیشتر یا رزرو نوبت با شماره [shortcode-variables slug=”number”] تماس حاصل فرمایید.[/alert]
فهرست عناوین
مزایا
برخی از مزایای بریج یا پل دندانی عبارتند از:
- جلوگیری از حرکت دندان‌های باقی مانده
- ساختار چهره بهبود یافته
- کمک به جلوگیری از اختلال TMJ
- بهبود مشکلات بایت
- بهبود مشکلات صحبت کردن
- کاهش خطر تحلیل استخوان
- کاهش خطر بیماری لثه
- کاهش خطر پوسیدگی دندان
- ارائه پشتیبانی بیشتر برای ساختار صورت
- قادر ساختن بیماران برای لذت بردن از رژیم غذایی متنوع
- افزایش ثبات و راحتی در مقایسه با دندان‌های مصنوعی متحرک معمول
انواع
در زیر جزئیات بریج‌های مختلف دندانی شرح داده شده است.
بریج معلق
برای قرار دادن بریج معلق، دندانپزشک تنها یکی از دندان‌های مجاور را روکش می‌کند. این روکش کل ترمیم را پشتیبانی می‌کند، که معمولا شامل دو پونتیک است. دندانپزشکان به طور معمول بریج‌های معلق را در دندان‌های عقب توصیه نمی‌کنند. مولرها یا دندان‌های آسیا بیشترین نیروی بایت بیمار را متحمل می‌شوند. استفاده از بریج‌های معلق تا حد زیادی منسوخ شده است. با این حال، در بعضی موارد، آنها هنوز هم می‌توانند یک گزینه عالی باشند، زیرا آنها بیشتر ساختار دندان سالم بیمار را حفظ خواهند کرد.
بریج دندانی پیوند مریلند
بریج دندانی پیوند مریلند شامل حداقل تغییر و دستکاری در دندان‌های اطراف است. در عوض پونتیک دو پره کوچک دارد که به دندان‌های مجاور متصل می‌شود. برای قرار دادن این نوع بریج، دندانپزشک به سادگی نیاز به میکرو اچ دو دندان حمایت کننده دارد تا بتواند یک پیوند قوی برای ترمیم و بازسازی ایجاد کند. به طور معمول، دندانپزشکان از یک بریج دندانی پیوند مریلند برای جایگزینی تک دندان از دست رفته استفاده می‌کنند. با این حال، در برخی موارد، این بریج‌ها می‌توانند دو یا سه دندان را جایگزین کنند.
بریج‌های متحرک
اگر چه بسیاری از بریج‌ها به طور دائم در دهان بیمار ثابت می‌شوند، برخی از افراد ممکن است از بریج متحرک بهره‌مند شوند، که گاهی اوقات دندان مصنوعی متحرک نامیده می‌شود. مانند بریج‌های معمول، ترمیم‌های متحرک، صنعتی سفارشی برای مطابقت با دندان‌های طبیعی بیمار است. با این حال، این بریج‌ها پایه پلاستیکی به رنگ لثه دارند و با قلاب و گیره‌های فلزی کوچک و یا پیوست‌های ضریف به دندان‌های اطرافشان متصل می‌شوند.
بریج‌های متکی به روکش
هنگامی که کسی نام بریج دندانی را می‌برد، اکثر افراد فورا به یاد بریج‌های متکی به روکش می‌افتند. این روکش‌ها به طور مستقیم بر روی یک دندان آسیب دیده قرار می‌گیرند. بنابراین دندانپزشک باید این دندان‌ها را دستکاری کند تا برای بریج فضا ایجاد کند و یک پایه ثابت برای ترمیم و بازسازی جدید بسازد. 1 تا 3 پونتیک به روکش متصل می‌شوند، و فاصله‌ی بین دندان‌ها را در لبخند بیمار پر می‌کنند.
بریج‌های متکی به ایمپلنت
رایج‌ترین جایگزین برای بریج متکی به روکش معمول، بریج متکی به ایمپلنت است. ایمپلنت دندان یک پست تیتانیوم است که به طور مستقیم در استخوان فک قرار می‌گیرد. دندانپزشک با استفاده از یک قطعه ابانتمنت می‌تواند ترمیم یا بازسازی سفارشی ساخته شده را مستقیما به پست ایمپلنت محکم کند. در واقع، ایمپلنت به یک ریشه دندان جدید تبدیل می‌شود که اجازه می‌دهد تا بازسازی با دوام و طولانی مدت باشد. در حقیقت، با مراقبت مناسب، ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند برای چندین دهه یا بیشتر باقی بمانند.
متقاضی درمان
تقریبا هر کسی که یک یا سه دندان پشت سر هم را از دست می‌دهد، متقاضی بریج دندانی است. کسانی که تعداد زیادی از دندان‌هایشان را از دست می‌دهند ممکن است متقاضی مناسب‌تری برای دندان‌های مصنوعی جزئی ثابت یا متحرک باشند. دندان‌های اطراف به عنوان پایه‌ای برای بریج دندانی بکار می‌روند. بنابراین، این دندان‌ها باید از لحاظ ساختاری، صحیح و سالم و بدون پوسیدگی باشند. علاوه بر این، اگر بیمار دچار بیماری لثه بررسی نشده باشد، دندانپزشک ممکن است قبل از قرار دادن بریج، این عارضه را درمان کند.
مواد تشکیل دهنده
بریج‌ها می‌توانند از بسیاری از مواد مختلف تشکیل شوند، از جمله:
- آلیاژ فلزی: بریج‌های فلزی قوی‌ترین و با دوام‌ترین نوع ترمیم و بازسازی هستند. بریج‌های فلزی همچنین نیاز به دستکاری کمتری در ساختار دندان طبیعی بیمار دارند. از سوی دیگر، بازسازی‌های بریج فلزی با لبخند بیمار همخوانی و مطابقت ندارد.
- بریج پرسلین ذوب شده به فلز: برای قدرت و ثبات پایه فلزی دارند. آنها در پوسته پرسلین قرار می‌گیرند که به دقت انتخاب می‌شوند تا با رنگ طبیعی دندان‌های بیمار جور شوند.
- بریج تمام پرسلین: بیمار اغلب برای ظاهر خیلی واقعی بازسازی تمام پرسلن را انتخاب می‌کند. این بریج‌ها به اندازه فلز قوی نیستند، و از آنجا که ضخیم‌تر هستند، نیاز به دستکاری بیشتری در دندان‌های حمایت کننده دارند، و باعث سایش در دندان‌های مجاور دیگر می‌شوند.
- زیرکونیا: زیرکونیا نوع پیشرفته سرامیک دندانی است. بریج‌های زیرکونیا تقریبا به اندازه فلز قوی هستند. مانند بازسازی‌های فلزی، این نوع بریج‌ها معمولا نیاز به دستکاری بسیار کم در ساختار دندان طبیعی دارند. علاوه بر این، زیرکونیا کمی نیمه شفاف است، و بنابراین می‌تواند نور را بسیار شبیه مینای دندان منعکس کند.
فرآیند درمان
هنگامی که دندانپزشک تقاضای درمان برای بیمار را تصدیق کرد، بیمار و دندانپزشک برای ایجاد برنامه‌ی درمان شخصی با یکدیگر همکاری می‌کنند.
آماده‌سازی دندان‌ها
هنگامی که بیمار روش بریج متکی به روکش معمول را بر می‌گزیند، دندانپزشک باید دندان‌های مجاور را برای روکش دندان آماده کند. به منظور فراهم کردن فضا برای این پروتزهای شکل دندان و برای اطمینان از سطح مناسب باندینگ، پزشک سایز دندان‌ها را تغییر می‌دهد. این مرحله دائمی است؛ اگر روکش آسیب ببیند، بیماران باید آنها را جایگزین کنند تا عملکرد کامل دندان را حفظ کنند.
قالب‌گیری کردن
هنگامی که دندان‌های اطراف به اندازه کافی اصلاح شده‌اند، دندانپزشک قالب‌گیری می‌کند. بسیاری از دندانپزشکان از گچ یا بتونه‌های معمول برای ایجاد این قالب‌ها استفاده می‌کنند. تا وقتی بریج دائمی ساخته می‌شود، دندانپزشک یک بریج موقت را به عنوان نگهدارنده حفره به کار می‌گیرد. نه تنها این بریج کمک می‌کند که ظاهر بیمار باز گردانده شده و ترمیم شود، بلکه عملکرد دندان‌ها را نیز حفظ می‌کند و می‌تواند به جلوگیری از آسیب دندان‌های تغییر شکل داده شده کمک کند.
ساخت بریج
در اغلب موارد، دندانپزشکان بریج‌هایی را که در یک آزمایشگاه خارج از محل ساخته شده‌اند ارائه می‌دهند. روش ساخت آزمایشگاهی دقیق بستگی به نوع بریجی که بیمار انتخاب می‌کند، دارد. تکنسین‌ها از قالب‌گیری دندان‌های بیمار برای ایجاد قالب برای ترمیم و بازسازی استفاده می‌کنند. اگر بیمار یک بریج پرسلن یا زیرکونیا را انتخاب کند، سازنده معمولا مواد را در لایه‌ها استفاده می‌کند. این که بیمار بریج فلزی یا بریج رنگ دندان را انتخاب کند، دندانپزشکان و تکنسین‌ها از تکنیک‌های بسیار دقیق برای ارائه یک بازسازی واقعی استفاده می‌کنند.
قرار دادن بریج
به محض اینکه ساخت بریج به اتمام رسید، بیمار به مطب دندانپزشک باز می‌گردد. در آن زمان دندانپزشک بلافاصله پروتز موقت را برداشته و بریج دائمی را جایگزین می‌کند. پزشک از سیمان دندان استفاده می‌کند تا روکش‌ها را محکم کند. دندانپزشک همچنین پونتیک را به بافت لثه محکم می‌کند تا از حمله باکتریایی جلوگیری کند.
قرار دادن بریج متکی به ایمپلنت
بریج متکی به ایمپلنت نیاز به یک روش پیچیده‌تر دارد. اول، دندانپزشک یا جراح دهان، باید متقاضی بودن بیمار را برای ایمپلنت تعیین کند. پزشک از اشعه‌ی ایکس، سی تی اسکن و سایر دستگاه‌های تصویربرداری برای عکس برداری کامل از فک بیمار، استفاده خواهد کرد. این نشان می‌دهد که آیا بیمار تراکم استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت را دارد یا خیر. این کار همچنین به دندانپزشک کمک خواهد کرد که موقعیت مناسب برای ایمپلنت را تعیین کند.
هزینه
بریج با تنها یک پنتیک کمتر از یک بریج با دو یا سه پونتیک هزینه خواهد داشت. با این حال، هزینه بریج دندانی به عوامل مختلفی بستگی دارد.
این عوامل عبارتند از:
- مواد مورد استفاده: هزینه مواد پیشرفته‌ی خاص، مانند پرسلن یا زیرکونیا بیشتر از سایر انواع بریج‌ها است.
- فرایند ساخت: در بیشتر موارد، بریج‌ها در آزمایشگاه‌های دندانپزشکی ساخته می‌شوند. با این حال، برخی از دندانپزشکان روکش‌های همان روز را در مطب خود عرضه می‌کنند. این گزینه دوم به طور معمول کمی هزینه‌ی بیشتری دارد، زیرا ترمیم‌های تک جلسه‌ای نیاز به تکنولوژی پیشرفته دیجیتال دارند.
- پیچیدگی قرار دهی: روش‌های طولانی یا پیشرفته‌تر هزینه‌های بیشتری را متحمل خواهند شد.
- تجربه دندانپزشک در قراردهی بریج‌ها: دندانپزشکانی که مشهور هستند و تجربه بیشتری دارند ممکن است بیش از همکاران کم تجربه خود هزینه دریافت کنند.
- موقعیت جغرافیایی: مراقبت و ترمیم دندان و درمان‌های دندانپزشکی بسته به موقعیت کلینیک یا مطب متفاوت است.
