ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

Picture of دکتر روشنک غفاری
دکتر روشنک غفاری

فلوشیپ زیبایی از جنوا ایتالیا

ایمپلنت

برای مشاوره دندانپزشکی، قیمت ها و گرفتن وقت شماره خود را وارد نماید. ما با شما تماس میگیریم.

ایمپلنت دندان یک لنگر پیچ مانند است که به عنوان یک جایگزین مصنوعی برای ریشه‌های طبیعی دندان‌ها استفاده می‌شود. ایمپلنت‌ها از موادی مانند تیتانیوم ساخته شده‌اند که با بدن انسان سازگار هستند و دهه‌ها در فک بالا و پایین مورد استفاده قرار گرفته‌اند. ایمپلنت‌ها با متصل شدن به استخوان فک و بافت لثه یک پایه‌ی پایدار برای دندان‌های مصنوعی جایگزین مانند روکش‌ها، بریج‌ها و دندان مصنوعی فراهم می‌کنند.

اگر در اثر افتادن دندان‌های خود یا داشتن دندان‌های مصنوعی اعتماد بنفس پایینی دارید می‌توانید با ایمپلنت دندان اعتماد بنفس خود را بازیابی کنید. ایمپلنت‌های دندان را می‌توان به منظور جایگزین کردن یک یا چند دندان و یا نگه داشتن دندان‌های مصنوعی جزئی یا کامل استفاده کرد. ایمپلنت‌های دندان طبیعی‌ترین گزینه‌ی ترمیم می‌باشند.

ایمپلنت مانع از تحلیل استخوان

پس از کشیدن هر دندان 25 الی 35 درصد از حجم استخوان کم میشود و بعدا هر سال 1میلیمتر از استخوان تحلیل میرود؛ این دلیل واضح است برای کسانی که دست دندان مصنوعی دارند بعد از چندین سال بعلت تحلیل استخوان دچار لقی دست دندان میشود.
تحلیل استخوان
بعبارتی در صورتی که استخوان تحت فشار جوندگی توسط دندان نباشد به دلیل عملکرد فیزیولوژیک بدن دچار تحلیل میشود؛ به همین دلیل مهمترین جایگزین دندان کشیده شده ایمپلنت است زیرا دوباره فشار جویدن بر روی استخوان شروع میشد ازتحلیل آن جلوگیری می کند. درصورتی که کمیت استخوان به علت کشیدن طولانی مدت دندان، ضربه خوردن به فک ، ضایعات پاتولوژیک و غیره به اندازه کافی جهت کاشت ایمپلنت وجود نداشته باشد باید اقدام به افزایش طولی و عرضی استخوان در محل کاشت ایمپلنت نمود.

انواع افزایش طولی در ناحیه خلفی فک بالا

به دلیل پایین آمدن سینوس ناچار بعمل سینوس لیفت هستیم که به دو صورت باز و بسته انجام میگیرد. 1- افزایش طول استخوان در ناحیه خلفی فک پایین که بصورت گذاشتن پلاک های مصنوعی و یا برداشته شده از فک و یا ایلیاک بیمار انجام میگیرد . 2-افزایش عرض که بصورت : الف- ریج اسپلیت که در تمام ناحیه در فکی با باز کردن استخوان میباشد.
ریج اسپلیت
ریج اسپلیت
ب- افزایش عرض با پیوند بلاک و پیچ کردن استخوان به ناحیه قطر کم میباشد. 3- جابجایی عصب در صورتی که نتوان به استخوان ناحیه خلفی فک پایین پیوند استخوان زد میتوان با کنار زدن عصب و کاشت ایمپلنت اقدام نمود.
 جابجایی عصب
در هر حال بیماران مطب دندانپزشکی دکتر روشنک غفاری از گذاشتن ایمپلنت در هر حالتی محروم نمی مانند.

ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یک جزء جراحی است که بطور موثری با استخوان فک یکدست می‌شود تا تکیه‌گاهی برای دندان مصنوعی فراهم کند. ایمپلنت‌ها به شکلی در استخوان فک قرار می‌گیرند که با جمجمه ادغام می‌شود و تبدیل به پایه‌ای محکم و عضلانی برای دندان‌های جایگزین می‌گردد. یک ایمپلنت دندان متشکل از سه بخش اصلی است:
  • یک روکش که بطور اختصاصی برای تطابق با دندان‌های طبیعی ساخته می‌شود.
  • یک ایمپلنت که جزء اصلی بوده و معمولاً در استخوان فک جوش می‌خورد.
  • یک اباتمنت که رابط اصلی بین ایمپلنت و روکش است. ایمپلنت‌های دندان معمولاً در این دو دسته قرار می‌گیرند.

مزایا

ایمپلنت‌های دندان دارای چندین مزیت هستند:

  • کاهش بار بر روی ساختارها و دندان‌های باقیمانده در دهان با فراهم کردن یک تکیه‌گاه مستقل برای روکش، بریج و دندان‌های مصنوعی تمام فک
  • حفظ بافت طبیعی دندان با جلوگیری از نیاز به تراشیدن دندان‌های مجاور جهت استفاده از بریج
  • حفظ استخوان و کاهش قابل ملاحظه تحلیل استخوان که منجر به کاهش ارتفاع استخوان فک می‌گردد.
  • کاهش نیاز به مداخلات ترمیمی متعاقب بر روی دندان‌های مجاور
  • ماندگاری به میزان بسیار بیشتر نسبت به ترمیم‌های متداول دندان‌ها
  • دندان‌های مصنوعی بر پایه ایمپلنت امکان جویدن بهتر غذا و واضح‌تر صحبت کردن را فراهم می‌کنند. دندان‌های مصنوعی تمام فک موجب افزایش کارایی جویدن و صحبت کردن در مقایسه با دندان‌های مصنوعی کامل می‌شوند.
  • دندان‌های مصنوعی تمام فک به کنترل و بهبود حالت صورت کمک کرده و باعث به حداقل رسیدن بروز چین و چروک‌های زودرس می‌گردد.

متقاضیان درمان

برای تعیین اینکه آیا شما متقاضی مناسبی برای ایمپلنت دندان هستید باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا معاینات ضروری را انجام دهد. برخی از معاینات پایه ممکن است شامل این باشد که مشخص شود آیا دارای استخوان کافی در فک خود هستید و لثه‌های سالم و بدون بیماری‌های پریودنتال دارید یا خیر.

ایمپلنت‌های دندان معمولاً بی‌خطر بوده و شبیه‌ترین جایگزین برای دندان‌های طبیعی می‌باشند. هرچند موفقیت ایمپلنت تا حد زیادی بستگی به سلامت بیمار، داروهایی که بر احتمال یکپارچگی با استخوان تاثیر می‌گذارند و بافت‌های کلی دهان دارد.

میزان فشاری که در حین جویدن بر ایمپلنت وارد می‌شود نیز باید بررسی شود زیرا به کاهش فرسودگی آن کمک می‌کند. نحوه قرارگیری ایمپلنت‌ها نیز بسیار مهم است. با اینکه نحوه قرارگیری کاملاً بر اساس دندان‌های مجاور تعیین می‌شود،‌ اما اطمینان از اینکه ایمپلنت‌ها به خوبی در جای خود قرار می‌گیرند بر کارایی آنها تاثیر گذاشته و در نتیجه فشار وارده کم می‌شود.

انواع ایمپلنت

سه نوع مختلف از ایمپلنت‌های دندان وجود دارند.

ایمپلنت‌های داخل استخوانی

ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

ایمپلنت‌های داخل استخوانی که به شکل استوانه‌ای یا پیچ هستند از جنس فلز، سرامیک یا فلز با پوشش سرامیکی هستند و داخل استخوان فک قرار می‌گیرند.

این ایمپلنت متداول‌ترین نوع ایمپلنت دندانی است که از انواع مختلفی از استوانه‌ها یا پیچ‌هایی استفاده می‌کند که از طریق یک عمل جراحی داخل استخوان فک قرار داده می‌شود. در این نوع ایمپلنت هر ایمپلنت ممکن است یک یا چند دندان مصنوعی را نگه دارد. این ایمپلنت برای افرادی که بریج یا دندان مصنوعی متحرک دارند توصیه می‌شود.

ایمپلنت‌های ساب پریواستیل

ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

ایمپلنت‌های ساب پریواستیل شامل یک قاب فلزی هستند که در بالای استخوان فک و زیر بافت لثه متصل می‌شود. بر خلاف نوع اندواستیل که نوعی ایمپلنت دندان است که در استخوان فک قرار می‌گیرد، ایمپلنت ساب پریواستیل در بالای استخوان فک نصب می‌شود. این نوع ایمپلنت شامل استفاده از پایه‌های قاب فلزی است که از لثه بیرون زده و دندان مصنوعی را در جای خود نگه می‌دارند. ایمپلنت‌های ساب پریواستیل معمولاً برای بیمارانی توصیه می‌شود که دارای ارتفاع استخوانی جزئی هستند یا نمی‌توانند از دندان‌های مصنوعی متداول استفاده کنند.

ایمپلنت‌های ترنسواستیل

ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

این ایمپلنت‌ها یا یک پین فلزی یا یک قاب U شکل هستند که از میان استخوان فک و بافت لثه وارد دهان می‌شوند.

فرایند درمان


بیشتر روش‌های کاشت ایمپلنت در ۵ مرحله‌ی اصلی انجام می‌شوند.

  • برش بافت نرم: در این مرحله بافت‌های ضخیم لثه تا بالای استخوان برش داده می‌شوند. این کار اجازه می‌دهد تا بافت‌های فشرده‌ی ضخیمی در اطراف ایمپلنت نهایی وجود داشته باشند.
  • سوراخ کردن با سرعت بالا: این مرحله‌ی اصلی بعد از برش بافت‌ها می‌باشد. سوراخ کردن با سرعت بالا در استخوان فک به منظور ایجاد سوراخ‌های پیلوت برای ایمپلنت‌ها انجام می شود بدون اینکه لزوماً فشاری بر استخوان فک وارد شود.
  • سوراخ کردن با سرعت پایین: این نوع سوراخ کردن مکملی برای سوراخ پیلوت می‌باشد تا بدون از بین بردن هیچ بخشی از استخوان فک اندازه‌ی آن را برای ایمپلنت‌ها مناسب کند.
  • کاشت ایمپلنت: سپس ایمپلنت در سوراخ پیلوت قرار داده می‌شود. در صورتی که پیچ خود بسته شونده نباشد می‌توان آن را با یک آنالوگ ایمپلنت محکم کرد. این کار باعث می‌شود که ایمپلنت در محل اصلی خود ثابت بماند.
  • جای‌گذاری بافت: سپس لثه در اطراف ایمپلنت پیچیده می‌شود تا یک بافت سالم ضخیم شکل بگیرد تا علاوه بر روند بهبودی مناسب از موثر بودن ایمپلنت اطمینان حاصل شود.

تکنیک‌های جایگزین


برخی از دندانپزشکان روش‌های جایگزین و با حداقل تهاجم را برای ایمپلنت‌های دندان ارائه می‌کنند. در ادامه برخی روش‌های جایگزین برای ایمپلنت بطور اجمالی بررسی می‌شوند.

ایمپلنت‌های دندان با بارگذاری فوری

ایمپلنت‌های فوری امکان قرار دادن یک دندان موقت (روکش) را در همان جلسه‌ی کاشت ایمپلنت فراهم می‌کنند. شما در طول دوره‌ای که ایمپلنت با استخوان طبیعی جوش می‌خورد به زندگی و کار عادی خود ادامه می‌دهد و روکش سفارشی طولانی مدت بعد از ۳ تا ۶ ماه نصب خواهد شد. این روش برای بیمارانی که دارای استخوان طبیعی کافی هستند و ایمپلنت به حد کافی محکم است تا بتواند فشار فوری روی دندان موقت جدید را تحمل کند، بهترین گزینه است.

مینی ایمپلنت

ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

مینی ایمپلنت‌ها که گاهی اوقات ایمپلنت‌های با قطر کوچک یا باریک نامیده می‌شوند،‌ ایمپلنت‌هایی هستند که کوچک‌تر از سایر ایمپلنت‌های متداول می‌باشند. مینی ایمپلنت‌ها از طریق تکنیک‌های کمتر تهاجمی کاشته شده و قطری کمتری از ۳ میلی‌متر دارند. ایمپلنت‌های استاندارد کمی بزرگ‌تر هستند و معمولاً دارای قطری بین ۳.۲۵ تا ۵ میلی‌متر می‌باشند. مینی ایمپلنت‌ها اغلب به منظور نگه داشتن دندان مصنوعی کامل و شل در بیمارانی که متقاضی مناسبی برای جراحی معمول ایمپلنت نیستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

All-on-4

ایمپلنت دندان: جایگزین کردن دندان‌های طبیعی با کاشت دندان

ایمپلنت All-on-4 یک روش جایگزین برای قرار دادن قوس کامل (بالا یا پایین) دندان‌های ثابت مصنوعی می‌باشد. چهار ایمپلنت دندان برای تثبیت دندان‌های مصنوعی استفاده می‌شوند. مفهوم All-on-4 شامل قرار دادن ایمپلنت‌ها در استخوان موجود است تا از نیار به پیوند استخوان جلوگیری شود. اباتمنت‌های مخصوصی امکان نصب ست موقت دندان‌های مصنوعی را در همان روز فراهم می‌کنند که باید در طول بهبود بافت‌های لثه و یکپارچگی ایمپلنت‌ها با استخوان طبیعی از رژیم غذایی اصلاح شده استفاده شود. بعد از حدود ۶ ماه، بریح نهایی نصب می‌شود و بیمار می‌تواند رژیم غذایی عادی خود را از سر بگیرد.

نتایج و طول عمر


با وجود مراقبت خوب، ایمپلنت دندانی می‌تواند تا حدود 25 سال یا بیشتر طول عمر داشته باشد. بعضی موارد می‌توانند طول عمر ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد مانند جویدن اجسام سخت مثل مداد یا ضربه محکم به ایمپلنت یا رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان که همگی منجر به شکست درمان ایمپلنت می‌شود.

عوارض


ایمپلنت با توجه به اهمیت و فواید آن می‌تواند عوارضی نیز در پی داشته باشد. به عنوان مثال جایگذاری ایمپلنت نیاز به جراحی دارد که به نوبه خود می‌تواند عوارضی مانند درد و خونریزی داشته باشد. همچنین در بعضی از موارد ممکن است درمان ایمپلنت با شکست مواجه شود یا به اصطلاح پس بزند. افراد سیگاری و دیابتی بیشترین احتمال پس زدن ایمپلنت را تا حدود 8 الی 12 دارند.

مراقبت


به همان طریقی که از دندان‌های طبیعی نگهداری می‌کنید باید از ایمپلنت‌ها نیز نگهداری شود. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان بطور روزانه مهم است. در صورت وجود هرگونه مشکل قبل از جلسه‌ی بعدی خود در ۶ ماه بعد، به دندانپزشک مراجعه کنید.

هزینه 


عوامل بسیاری در هزینه‌ی این درمان نقش دارند از جمله نیاز به پیوند استخوان و یا ساخت اباتمنت (قطعه‌ای که دندان جایگزین را به ایملپنت متصل می‌کند) سفارشی. هزینه‌ی ایمپلنت‌ دندان همچنین بسته به محل کلینیک یا مطب متفاوت خواهد بود.